DULA: BAWAL YAAAN!

Mga Karakter:

Vilmalyn (Aling Pasing) - ina

Janlib (Mang Tomas) – ama 

Richard (Lucas) – panganay na anak/baklita

Ledesma (Fatima) – pangalawang anak/mapapangasawa ni bert

Nova (Ara) – bunsong kapatid/ isip bata)

Wilbert (Bert) - mapapangasawa ni Fatima (Ledesma)

Triczy (aing Belinda) – nagtitinda ng ukay-ukay

Narrator: Sa isang maliit subalit masayang tahanan ay nakatira ang pamilya Delos Santos, pamilyang labis ang paniniwala sa mga pamahiing hindi naalis dala ng panahon at ng mga ninunong ipinasa sa bawat henerasyon. Sa kwentong ito ay ating tunghayan ang isang pamilyang dumaan sa mahigpit na pagsubok sa buhay subalit patuloy na kinakaya, umaahon at kapit-bisig na kinahaharap ang anumang balakid. 

Scene 1 (bahay)

Narrator: Habang nag-uumagahan ang pamilya Delos Santos ay nag-uusap-usap sila patungkol sa kasal ng kanilang anak na si Fatima at ang mapapangasawa nitong si Bert.

Aling pasing: Ang tagal mo namang maligo diyan Fatima, dalian mo na at tayo ay kakain! 

Fatima: Opo mama! E bakit kasi nasira ang shower natin, ayan tuloy tabo lang ang ginagamit ko sa paliligo! Eee nakakainis!

Aling Pasing: Wag ka ng maarte, hindi mo ba alam na maraming mga tao ang wala ang mga bagay na mayroon tayo tapos ikaw nagrereklamo ka dahil lang dyan?

Fatima: grabe naman, ang dami na agad nasabi ni mama. Eto na po tapos na.

Ara: Halika ka na kasi ate ko, masarap ang ulam na niluto ni ina!

Mang Tomas: (sa kalmadong boses) Dalian mo na Fatima at ikaw na lang ang hinihintay, masamang paghintayin ang pagkain.

Fatima: Tapos na po tay!

(habang kumakain)

Lucas: Oh ate paano ang inyong plano para sa inyong kasal ni kuya Bert?

Fatima: Ang lahat ay amin ng naisaayos, maging ang gagamiting gown para sa kasal, isusukat na lang po kung kasya.

(biglang sasabat ang ina)

Aling Pasing: Anong susukatin??? Magtigil kang bata ka, alam mo bang masama ang pagsukat ng gown?

Fatima: E talaga po ba? Inay naman, naniniwala pa rin po kayo dyan? Nasa modernong panahon na po tayo.

Lucas: (habang nagungulangot) Oo nga naman Nay, kalokohan na lang yan! Pinapaniwala lang kayo ng mga pamahiing yan dahil sa mga ninuno natin.

Aling Pasing: Aba, may mawawala ba sa inyo kung hindi kayo susunod?

Ara: (curios) E nay, ano po ang mangyayare kapag sinukat ang gown sa kasal?

Aling Pasing: May mamamatay!

Lucas: (oa) OMG! Kinikilabutan ako like ate wag mo na ituloooooy!

Fatima: Si oa ng mga to, sige hindi na.

Narrator: kinagabihan, nang si Fatima at ang kanyang kapatid ang nasa kanilang silid ay hindi nagpapigil siya na sukatin ang kanyang susuotin sa kasal.

Fatima: Bahala si Nanay, hindi naman totoo yong sinasabi nyang may mamamatay kapag sinukat ko e.

Ara: Oo nga ate.

(Maya-maya ay darating ang ina)

Aling Pasing: O ano yan Fatima? Hindi bat sinabi ko na sayong huwag mong isusukat ang damit na pangkasal?

Fatima: Pero nay… (malulungkot)

Aling pasing: basta hindi maaari!!!

(mapapaatras si Fatima at matatamaan ang picture frame)

Aling Pasing: Ano ka ba Fatimaaaa! Ayusin mo naman ang kilos mo.

Fatima: pasensya na po nay!

Aling pasing: hindi mo ba alam ang ibig sabihin kapag nalaglag ang larawan at nabasag ang bubog nito?

(Biglang darating ang magkapatid na Lucas at Ara.)

Lucas: HALAAAAA! Ano po ba Nay ang mangyayari? Omg Fatima ikaw ang nasa gitnaaaaa! Ibig sabihin…???

Aling pasing: tumigil kang bakla ka ha! Itikom mo yang bibig mo, hindi yan mangyayari!!

Lucas: Ah sige nay.

Narrator: kinaumagahan, napagtanto ng mag-iinang pumunta sa palengke upang mag-ukay-ukay at mamili ng kanilang mga gagamitin sa kanilang tahanan.

Aling Belinda: oh ukayyyy, bili na kayooo. Mare bili na kayo dyan!!

Aling Pasing: Oh mare! Ano ba ang tinda mo?

Aling Belinda: Ah eto mare, mga ukay, baka gusto mo at ng mga anak mo?

Ara: mamaaaa! Ang ganda oh! Bili mo kami! Sige na maaa!

Aling Pasing: sige pumili na kayo

Mang tomas: oh baka ang dami nyo na namang bibilhin ha, marami pa tayong gagastusin sa kasal.

Lucas: naku tay, hindi naman po konti lang to.

Mang tomas: Ah sige sige…

Aling Pasing: oh eto na lang mare, okay na ang aming mga napili.

Aling Belinda: sige mare, salamat!

(habang pauwi ang mag-anak) 

Lucas: ang dami nating pinamiling mga damit pero wala tayong mailalagay na pagkain sa prigider.

Aling pasing: E kayo kasi, halos lahat na lang binili nyo!

(malapit na sa bahay)

Scene:

(nasa sala)

Fatima: nay pwede po ba kaming magkita ni Bert kahit ngayong gabi lang? matagal-tagal na rin po kasi kaming hindi nagkikita.

Aling Pasing: yan nga ang hindi lalo pwede dahil masamang magkita kapag malapit na kayo ikasal.

Lucas: Oo nga naman Fatima, baka naman hindi pa kayo naikakasal ni Bert e buntis ka na. dahan-dahan lang ha!

Mang tomas: Makinig ka na lang sa Ina mo Fatima, gabi na pati, mahirap na.

Fatima: (Malungkot) sige po tay…

Scene 2 (kasal)

Nararator: Kinabukasan, araw ng kasal, labis ang kagalakan ng buong pamilya dahil sa gaganaping kasal ng kanilang anak na si Fatima at ang magiging kabiyak nitong si Bert. 

Mang Tomas: Dalian mo Lucas, hinihintay na tayo sa loob ng simbahan!

Lucas: Wait lang naman tay, hindi pa akes ready!

Mang Tomas: ang bagal-bagal mo hindi ka naman maganda.

Lucas: (Iirap)

Mang Tomas: Tara na, andun na sila!

…

Pari: you may kiss the bride.

(bago lumabas)

Fatima: (ihahagis ang bulaklak)

Ara: (sasambutin) HALAAAA! Nay, ako ang susunod na ikakasaaaal.

Aling Pasing: Ayusin mo muna postura mo bago ka magpakasal. Isip bata ka pa nga.

Ara: ah sige nay!

(Pagkatapos ng kasal) (uuwi) (magdadrive ang bagong kasal)

Narrator: habang nasa byahe ang bagong kasal, dama nila ang pagmamahalan na tila ba ay hindi na magwawakas pa. Ang tanging nasa mga isip nila ay ang pagmamahalang kahit anumang unos ay hindi na magagapi pa.

Bert: Asawa ko! Dahil tayo ay kasal na hayaan mong pagsilbihan kita habang akoy nabubuhay, lagi kong uunawain ang lahat kahit magulo na ang sitwasyon. Mahal na mahal kita!

(Magtitinginan)

(magkekwentuhan ng matagal)

Fatima: Asawa koooooo, may pusaaaaaa, itabi moooo! 

(nabangga sap uno)

(namatay si Fatima)

(uuwi si Bert na umiiyak)

Bert: (umiiyak) hekhekhekhek! Mama hindi ko na po alam ang gagawin ko, wala na po ang mahal kong asawa! (umiiyak pa rin nang walang humpay)

Aling Pasing: (umiiyak din) Oh wag kang umiyak dyan sa salamin ng kabaong baka may sumunod na naman.

Lucas: (habang umiiyak din) Ma naman! Naiyak na nga yong tao, pamahiin ka pa rin!

(Darating si aling Belinda)

Aling Belinda: Mare! Ako ay lubos na nakikiramay sa pagkawala ng iyong anak, alam kong mahirap mawalan ng isang anak pero alam kong kaya mo yan!

Aling Pasing: Oo mare, sobrang hirap nito dahil kakapakasal pa lang ng anak ko tapos ganito agad. 

(aalis si aling Belinda, pagkaalis ng bahay ay magpapagpag)

Ara: (Nagwawalis) Na, na, na, na, na! 

Mang Tomas: Ano ka bang bata ka! Bakit ka ba nagwawalis? Alam mo bang bawal yan?

Ara: e tay marumi na po kasi ang bahay.

Mang Tomas: kahit na, bawal ang magwalis kapag may burol.

Ara: Ah sige tay (aalis)

 

Narrator: makalipas ang ilang araw, ay ililibing na si Fatima, malungkot man subalit kailangan nilang tanggapin ang lahat ng nangyari.

(sa libing)

Lucas: Omg! Naiwan ko ang sunscreen ko, eeee mangingitim ako nito eee, teka babalikan ko!

Mang Tomas: Ano ka ba, alam mo bang bawal na lumingon o bumalik sa bahay kapag maglilibing!

Lucas: Naman kasi, dami-daming pamahiin, ang pangit ko na tuloy!

Ara: oa mo talaga kuya, patay na nga si ate, puro sarili mo pa rin iniisip mo!

Lucas: Ah okay!

Narrator: Makalipas ang apatnapong araw, nagyaya si ara na mamasyal.

Ara: Nay pwede po ba tayong magbakasyon sa Boracay?

Lucas: Onga nay, feel ko drained na’ko sa buhay. Tara naman mag-unwind.

Mang tomas: oo nga para naman maaliw tayo pagkatapos ng nagyari sa anak natin.

Aling Pasing: Sige kayo ang bahala.

Narrator: habang nasa bakasyon, eninjoy ng pamilya ang araw na iyon upang makalimutan ang mga pagsubok na kanilang pinagdaanan sa buhay.

(magkakasama ang pamilya)

Bert: Tara picture tayoo!

Ara: taraaa

Lucas: tara don sa bilihan ng souvenir!

Mgtitinda ng souvenir: (sisitsit) bili na kayo, mura lang!

(dagdagan na lang ng convo)

Lucas: maggagabi na rin, tagal ni tatay, nay tawagan mo nan ga.

(malelate si Mang Tomas sa pagpunta sa sasakyan)

(sa telepono, tatawagan)

Kring….,kring,….kringggg

Aling Pasing: Asan ka na ba mahal?

Mang Tomas: Oh mahal, narito at may binili lang saglit para sa ating pag-uwi.

Aling Pasing: Late ka na nga nagising bago tayo pumunta rito, late ka pa rin sap ag-uwi. Lahat na lang ng okasyon late ka!

Lucas: (Makikisabat) oo nga tay, bilisn mo naman, filipino time ka talaga e!

Mang tomas: (tataas ang kamay mula sa malayo) Oh andito na ako!

Ara: Ayan tara naaa! 

(sa jeep)

(kakalungin ni Aling Pasing si Ara)

Narrator: Sa kanilang pag-uwi ay bumakas sa kanilang mga labi ang kasiyahan na hindi nila nadama mula ng mamatay ang kanilang panagalawang anak. Hindi man madali ang kanilang pinagdaanan subalit nanatili silang matatag at pinilit maging panatag sa kabila ng mga hamon sa buhay. Isang paalala ng pamilya Delos Santos na hindi hadlang ang pagkakaroon ng mga pagsubok sa buhay upang hadlangan mo rin ang iyong sarili na maging masaya at lumaya mula rito. Kami ang pamilya Delos Santos. Maraming Salamat.