Sa makipot at madilim na eskinita ng Barangay San Andres, isang katahimikan ang bumalot sa gabi. Ang kalye, karaniwang punong-puno ng ingay ng mga tambay at naglalakad na residente, ay tila natigil sa oras nang matagpuan ang duguang katawan ni Andy Alcaraz. Sa kanyang tabi, isang lumang cellphone na naliligo rin sa dugo. Ang eksenang ito ang naging simula ng isang kwento ng pagtataksil, pag-asa, at kaligtasan.
Sa kanto ng parehong eskinita, naglalakad si Karla Cruz, isang tindera ng prutas sa palengke. Bitbit niya ang kanyang bayong, puno ng natirang paninda, habang iniisip ang hirap ng araw. Nakasanayan na niya ang pag-uwi ng ganitong oras, kahit pa may kasamang kaba tuwing dumadaan sa makikitid na kalye ng kanilang lugar.
Habang naglalakad, napansin ni Karla ang mahihinang ungol mula sa di-kalayuan. Napahinto siya, hinigpitan ang kapit sa kanyang bayong, at pilit na inaninag ang pinagmulan ng tunog. Sa dulo ng eskinita, sa ilalim ng mahina at kumukurap na ilaw ng poste, nakita niya ang pigura ng isang lalaki.
Lumapit siya nang dahan-dahan, ang bawat hakbang ay tila bumibigat habang palapit siya sa lalaking nakahandusay sa lupa. Nakilala niya agad si Andy Alcaraz, isang kilalang magnanakaw sa kanilang lugar. Duguan ang kanyang damit, at ang kanyang mukha ay puno ng takot at sakit.
“Tulungan mo ako…” mahina nitong sambit.
Lumuhod si Karla malapit sa kanya, pilit iniisip kung ano ang dapat gawin. “Maghintay ka, tatawag ako ng tulong,” sagot niya, nanginginig ang mga kamay habang hinuhugot ang sariling cellphone mula sa bulsa.
Ngunit bago pa man siya makapag-dial, hinawakan ni Andy ang kanyang braso. “Ang… cellphone ko,” mahina nitong sabi, sabay turo sa isang duguang telepono na malapit sa kanya.
Paglingon niya kay Andy, wala na itong buhay. Tumambad sa kanya ang katahimikan, ngunit sa likod nito ay ang bigat ng katotohanang tila nais ipabatid ng lalaki bago ito bawian ng buhay. Hindi niya alam kung ano ang gagawin. Naiwan siyang nakaluhod, hawak ang cellphone ng isang patay na tao.
Kinabukasan, naging usap-usapan sa buong barangay ang pagkamatay ni Andy. Ang iba’y nagulat, ang iba nama’y nagsabing "Nararapat lamang," ngunit para kay Karla, may kung anong hindi tama sa nangyari. Ipinasa niya ang cellphone kay Hepe Ramon, ang namumuno sa kanilang presinto. Ngunit kahit isinuko na niya ang ebidensya, hindi siya mapakali.
Sa gabi ng parehong araw, habang nagtitinda pa siya sa palengke, isang matangkad na lalaki ang lumapit sa kanya. Malamig ang tingin nito, at malalim ang boses nang magsalita.
“Si Andy ang nakita mo kagabi, hindi ba?” tanong nito nang walang pasakalye.
Nagulat si Karla, ngunit sinubukan niyang magpanggap na kalmado. “Bakit mo naman natanong?” sagot niya, iniwas ang tingin upang maitago ang kaba.
“Ako si Dan, kapatid niya,” sagot ng lalaki. “May sinabi ba siya bago siya namatay?”
Hindi sumagot si Karla. Sa halip, ngumiti lamang siya at sinabing, “Wala akong masyadong narinig. Duguan na siya nang makita ko.”
Ngunit alam niyang hindi basta-basta ang lalaking kausap niya. Si Dan, ayon sa mga tsismis, ay lider ng isang sindikato sa kanilang lugar.
Sa tulong ng mga pulis, napag-alaman ni Karla ang mas malalim na kwento sa likod ng pagkamatay ni Andy. Ang mensahe sa cellphone nito, pati na rin ang mga naunang chat, ay nagbigay-liwanag sa sitwasyon. Si Andy, bagamat parte ng sindikato, ay nagtangkang kumalas mula rito upang mabigyan ng mas magandang buhay ang kanyang anak na si Mia. Ngunit bago niya magawa iyon, pinatay siya ng mga taong dati niyang kasama.
Hindi naging madali ang naging laban ni Karla. Ang pagbubunyag ng katotohanan ay nagdala sa kanya sa panganib, ngunit nanindigan siya para kay Andy at sa mga inosenteng taong naging biktima ng sindikato. Sa tulong ng kanyang testimonya at ang ebidensyang nakuha mula sa cellphone ni Andy, naaresto si Dan at ang ilan pang miyembro ng grupo nito.
Sa huli, si Mia ay inilipat sa pangangalaga ng isang kamag-anak, at si Karla, bagamat bumalik sa kanyang payak na buhay, ay nanatiling tagapagbantay ng katarungan. Ang huling mensahe ni Andy ay naging paalala sa kanya na ang katotohanan, gaano man kahirap, ay dapat laging ilantad.
Sa eskinita ng Barangay San Andres, kung saan natagpuan ang bangkay ni Andy, ang katahimikan ay hindi na lamang tanda ng takot, kundi paalala ng isang tagumpay laban sa kasamaan.
Sanggunian ng Larawan:
No comments:
Post a Comment